Nie wszyscy wiedzą, że zaburzenia odżywiania najczęściej pojawiają się w okresie dorastania. Rodziców powinno zaspokoić nie tyle nadmierne zainteresowanie pociechy swoim wyglądem, co w początkowym etapie rozwoju choroby unikanie wspólnego spożywania posiłków z rodziną oraz wypowiedzi nastolatka świadczące o nierealistycznych przekonaniach dotyczących swojego wyglądu i kształtu ciała.

Objawy które mogą pojawić się w dalszej kolejności:

  • celowy spadek masy ciała wynikający z unikania wybranej grupy produktów,
  • uprawianie forsujących ćwiczeń fizycznych,
  • stosowanie środków przeczyszczających lub moczopędnych,
  • prowokowanie wymiotów.

W razie wątpliwości co do realnej oceny sytuacji, w jakiej znajduje się osoba,
u której podejrzewamy występowanie zaburzeń odżywiania warto skonsultować swoje obawy ze specjalistą ponieważ nastolatek może zaprzeczać problemowi.

W przypadku zaburzeń odżywiania (anoreksja, bulimia)  dane z badań prowadzonych od lat 80-tych jak również DSM-IV-TR wskazują na wysoką skuteczność stosowania terapii poznawczo-behawioralnej.

Terapia poznawczo-behawioralna

Terapia poznawczo -behawioralna zaburzeń odżywiania opiera się na założeniu, że są to zaburzenia poznawcze, dlatego główną trudność w ich leczeniu stanowią przekonania chorujących osób na temat znaczenia wagi i kształtu ciała oraz potrzeba budowania poczucia własnej wartości na podstawie stopnia kontroli wagi i wyglądu ciała.

U osób cierpiących na zaburzenia odżywiania przekonania powyższe najczęściej są związane z cechami takimi jak:

  • perfekcjonizm
  • skłonność do ascezy
  • trudności z radzeniem sobie z emocjami.

W połączeniu ze społecznymi oczekiwaniami dotyczącymi wyglądu (w szczególności idealnej kobiety) oraz zachwianym poczuciem własnej wartości mogą doprowadzić do zachowań związanych z niewłaściwymi nawykami żywieniowych prowadzącymi do unikania różnych produktów i pokarmów.

Terapia poznawczo-behawioralna osób cierpiących na anoreksję i bulimię obejmuje:

  • pracę nad motywacją do leczenia
  • zmniejszenie poziomu lęków przed zmianą
  • behawioralny program rehabilitacji wagi
  • tworzenie właściwych wzorców odżywiania
  • pracę nad zniekształceniami myśli i schematów poznawczych oraz przekonaniami osób cierpiących na zaburzenia odżywiania
  • zmianę dotycząca uzależnienia swojej wartości od kształtu i masy ciała,
  • techniki zwiększające poziom poczucia własnej wartości, a także zmniejszanie perfekcjonizmu i skłonności do ascezy.

Ponadto bardzo ważne jest rozwijanie konstruktywnych umiejętności radzenia sobie z problemami i emocjami w inny sposób niż strategie związane z jedzeniem.

Psycholog – Daria Witosińska

W Centrum Wsparcia Psychologicznego i Terapeutycznego jest prowadzona terapia zaburzeń odżywiania metodą poznawczo-behawioralną.

Publikacja objęta jest prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody zabronione.